Nieuwe week, nieuwe ervaringen

Weer een update vanuit het bijna altijd bewolkte Bogota. Weer tijd gevonden aangezien de wedstrijd van het Nederlands elftal niet veel plezier oplevert. Heb vanochtend getwijfeld om een kroeg op te zoeken waar de wedstrijd werd uitgezonden. Ben blij dat ik dat maar niet gedaan heb…

Afgelopen 2 weken weer veel mee gemaakt. Om te beginnen met vorige week vrijdag een avondje met Juan Corre welke ik in het vliegtuig ontmoet had. Hij had 2 meiden meegenomen waarna we de kroeg in doken. Beide spraken uiteraard geen Spaans dus dit werd een Spaans sprekend avondje. Momenteel is dat nog steeds voornamelijk met handen en voeten. Later de avond nog naar La Calera wat buiten de stad in de bergen uitzicht biedt over een deel van de stad. Op zo’n moment besef je pas hoe immens groot de stad is waarin ik verblijf. Helaas regende het en was het door de bewolking niet heel goed te zien.

Volgende dag was ik uitgenodigd voor een bbq. Bleek dat dit een verjaardag was van Juan Corre zijn vriendin. Dan ben je ineens onderdeel van een familie feestje met een bescheiden groepje vrienden. Ook hier werd zoveel mogelijk Spaans gesproken. Heb nog niet het idee dat ik hierin veel vordering maak en nog steeds op zoek naar een leuke Spaans lerares die mij hierin kan redden. Bbq begon erg rustig waarin iedereen in een kringetje zat en rustig met elkaar praatte. Op de achtergrond zachtjes salsa waarvoor ik later die avond gewaarschuwd werd. Echter kwam ineens een band binnen lopen in het al zo kleine hokje. Bleek dat dit een zeer gewaardeerde band is in de stad. Sfeer kwam er goed waardoor ik toch echt mijn eerste salsa pasjes moest wagen. En dat in een kring van allemaal familie, waarvan de kinderen beter dansen dan ik. Heb zelden zulke soepele heupjes gezien. En dan hebben we het niet eens over het voetenwerk. Tot mijn verbazing nog de meeste tenen bespaard gelaten en zelfs complimenten gehad. Zal waarschijnlijk positieve coaching zijn.. Na de bbq naar de discotheek in het centrum. Grote tent met uiteraard salsa muziek. Gelukkig brachten de alcoholische versnaperingen wat meer ontspanning in mijn stijve heupen. Want ook hier werd weer veel salsa gedanst. Waar ik gewend was om ontspannen een biertje te drinken met vrienden en af en toe een vingertje in de lucht, werd er hier niet anders gedaan als salsa. Nu snap ik waarom ze altijd met evenveel mannen als vrouwen op stap gaan. Er wordt de hele avond in koppels gedanst. Ook hier bood alcohol weer een oplossing om alles gesmeerd te houden: Aguardiente, de Colombiaanse drank.

Volgende dag nog met het thuisfront geskypet om weer fris en fruitig een week te werken met onder andere een bezoek aan de ogenbank, de testafdeling voor nieuwe rozensoorten. Interessant om te zien hoe hier alles groeit. Verder goed aan mijn opdracht verder kunnen werken.
Afgelopen weekend een rustiger weekend beleefd waarin ik zaterdag een dagje de stad bekeken heb. Naja, de stad… Een van de vele wijken hier in Bogota. Maar wel een van de mooiere wijken. Onder andere de Catedral primada de Bogota, het goudmuseum en tientallen kerken gezien, een kapper meegepakt en opgelicht voor 1000 pesos door een straatverkoper, wat neerkomt op nog geen 30 cent. Ze hebben hier wel allemaal door dat ik geen Colombiaan ben, ook niet vreemd aangezien ik minimaal 1,5 kop groter ben dan iedereen hier. Veel nieuwe ervaringen dus weer. Toch blijven de mensen hier de grootste attractie, nog nooit zoveel mensen gezien op een markt waar zo veel rommel werd verkocht. Niks anders gezien dan boeken, brillen, sokken, onderbroeken, schoenen en ander troep. Wat doen in godsnaam al die mensen op zo’n markt waar niks te halen valt. Heel bijzonder dit land!

Kortom, gaat nog steeds onwijs goed met mij, ben lekker druk bezig door de weeks en in het weekend ook weinig rust. Zoals het hoort denk!